Tales of Demons & Gods Next Legend บทที่ 444.85 กิเลนเพลิง

          ในเวลานี้ ทั้งแปดต่างจับจ้องกันตาไม่กระพริบ ส่วนคนที่เหลือต่างก็ได้แต่ยืนนิ่ง รอดูการต่อสู้ของพวกเขาเท่านั้น ไม่มีใครกล้าที่จะขยับตัวเลยแม้แต่น้อย

 

          จินฉีหลิง และ หยินฉีหลิง เริ่มเคลื่อนไหวเป็นคู่แรก พวกเขานั้นโดย หยินฉีหลิงพุ่งเข้าโจมตีเสี่ยวหนีเสิ่น ส่วนจินฉีหลิงนั้นพุ่งไปโจมตีเสี่ยวฉีหลิง พวกเขาพยายามที่จะแยกเสี่ยวฉีหลิงและเสี่ยวหนีเสิ่นออกจากกัน

 

          เสี่ยวฉีหลิงจับแขนทั้งสองข้างของเสี่ยวหนีเสิ่นเอาไว้ พร้อมกับเหวี่ยงนาง ให้ใช้เท้าโจมตีทั้งสองคนที่พุ่งเข้ามา

 

          “กิเลนวายุบาทาล่องลอย” เสี่ยวหนีเสิ่นใช้กระบวนท่ากิเลนทะลวงสวรรค์ด้วยเท้าทั้งสองข้าง เมื่อผสานเข้ากับพลังของกิเลนวายุ ทำให้จินฉีหลิง และ หยินฉีหลิงถูกเตะกระเด็นออกไป

 

          เมื่อเสี่ยวฉีหลิงดึงเสี่ยวหนีเสิ่นกลับมา นางม้วนตัวลงกับพื้นและตั้งท่าต่อสู้ต่อทันที

 

          “สมแล้วที่เป็นเทพธิดาน้อยคนรักของข้า”  เสี่ยวฉีหลิงหันไปยิ้มให้กับเสี่ยวหนีเสิ่นพร้อมกับพูดหยอกล้อ

 

          “กิเลนน้อย ระวัง!” เสี่ยวฉีหลิงละสายตาเพียงครู่เดียว ก็ถูกจินฉีหลิงพุ่งเข้ามาประชิดตัวพร้อมกับต่อยเข้าที่ใบหน้าของเขาอย่างจัง

 

          “นี่คือ หมัดกิเลนทอง!” จินฉีหลิงพูดขึ้นมาหลังจากต่อยเข้าที่ใบหน้าของเสี่ยวฉีหลิง

 

          เสี่ยวฉีหลิงหันไปมองด้วยความประหลาดใจ จากตำแหน่งที่ถูกลูกเตะของเสี่ยวหนีเสิ่นไป จินฉีหลิงไม่ควรที่จะพุ่งมาประชิดตัวเขาได้รวดเร็วถึงเพียงนั้น

 

          แต่เมื่อหันไปมองหยินฉีหลิง  เขาก็เข้าใจได้ทันที หยินฉีหลิงนั้นจับขาของจินฉีหลิง ขณะที่ถูกเตะ พร้อมกับเหวี่ยงจินฉีหลิง มายังตำแหน่งที่เขายืนอยู่เมื่อครู่

 

          เสี่ยวฉีหลิงเช็คเลือดที่มุมปากของเขา พร้อมกับยกเหล้าขึ้นมาดื่ม จากนี้ไปเขาจะไม่ยอมประมาทอีกเป็นครั้งที่สอง

 

          “กิเลนร่ำสุรา” เสี่ยวฉีหลิงพูดขึ้นมาเบา ๆ ทันทีที่ดื่มเหล้าลงไป ลมปราณรอบตัวของเขาเริ่มมีการสั่นไหว จนไม่อาจจับทิศทางได้

 

          “กงจักรทองคำ!” จินฉีหลิงนำอาวุธคู่กายเขาออกมาทันที เป็นกงจักรขนาดใหญ่ ที่สามารถใช้ได้ทั้งการต่อสู้ระยะใกล้และไกล เนื่องจากมีช่องว่างให้ใช้มือจับได้ จึงสามารถใช้ฟันได้ราวกับดาบ

 

          “ข้าจะหั่นเจ้าให้เป็นชิ้น ๆ” จินฉีหลิงเริ่มใช้กงจักรทองคำ เป็นอาวุธในการฟาดฟันเสี่ยวฉีหลิง โดยกงจักรทองคำนี้ถูกอาบไปด้วยพลังจากวรยุทธกิเลนทะลวงสวรรค์เอาไว้ แต่เสี่ยวฉีหลิงก็สามารถหลบได้อย่างไม่ยากนัก เนื่องจากเขาสามารถอ่านการเคลื่อนไหวของพลังสวรรค์ที่อยู่รอบกายของจินฉีหลิงได้ เขาจึงเคลื่อนไหวหลบไปตามกระแสพลังสวรรค์นั้น

 

          “กิเลนวารีเลื่อนไหล” การเคลื่อนไหวของเสี่ยวฉีหลิงนั้นลื่นไหลราวกับสายน้ำในลำธาร ทำให้การโจมตีของจินฉีหลิงไม่อาจที่จะสัมผัสกายเขาได้แม้แต่น้อย

 

          “พี่ใหญ่ ข้าจะช่วยท่านโจมตีเอง เข็มเงินหมื่นเล่ม!” หยินฉีหลิงนำเข็มเงินออกมา และซัดเข็มเงินออกไปโจมตีเสี่ยวฉีหลิงทันที

 

“คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า กิเลนวายุคมมีดสายลม!” เสี่ยวหนีเสิ่นบินขึ้นไปด้านบน และสะบัดปีกที่อยู่ด้านหลังของนาง สายลมที่พัดออกไป นั้นมีความคมดั่งใบมีด ทำให้เข็มเงินของหยินฉีหลิง ถูกพัดย้อนกลับไป

 

“น้องรอง!” จินฉีหลิงตะโกนออกไปพร้อมกับแยกกงจักรทองคำออกเป็นสองชิ้น และเหวี่ยงออกไปเพื่อปัดป้องเข็มเงินที่ถูกพัดกลับมา และใช้ในการโจมตีเสี่ยวหนีเสิ่นไปพร้อม ๆ กัน

 

เข็มเงินที่ถูกพัดย้อนกลับมาถูกกงจักรทองคำกระแทกให้กระจายออกไป ส่วนกงจักรทองคำก็พุ่งหาเสี่ยวหนีเสิ่นทันที

 

“ฝ่ามือกิเลนวารี!” เสี่ยวฉีหลิงปล่อยลมปราณวารีออกจากกลางฝ่ามือกระแทกกงจักรทองคำให้กระเด็นออกไป แต่ก็ทำให้กงจัรทองคำกลับมาอยู่ในมือของจินฉีหลิงอีกครั้ง ในตอนนี้เขานั้นถือกงจักรทองคำอยู่ทั้งสองมือ

 

เมื่อการต่อสู้ของกลุ่มแรกเริ่มขึ้น ทางด้านคนอื่น ๆ ก็เริ่มมีการเคลื่อนไหวทันทีกิเลนเพลิง ที่โกรธจนลุกเป็นไฟ พุ่งเข้าโจมตีต้าฉีหลิงที่ผสานเข้ากับจิตอสูรกิเลนเมฆาทันที

 

เพราะความโกรธแค้นการโจมตีของกิเลนเพลิงจึงเป็นการโจมตีโดยตรง มิได้ใช้กระบวนท่าอันใดทำให้ ต้าฉีหลิงหลบได้ไม่ยากนัก และต่อยสวนกลับมาด้วยกระบวนท่ากิเลนทะลวงสวรรค์เข้าที่ลำตัวของฮวาหั่วเข้าอย่างจัง ทำให้กิเลนเพลิงที่ควบคุมร่างอยู่ถึงกับกระอักเลือดออกมาทันที

 

“กิเลนเพลิง เจ้าต้องใจเย็นลงบ้าง กับยอดฝีมือในระดับนั้นเจ้าจะสู้ด้วยอารมณ์เช่นนี้ไม่ได้” ฮวาหั่วพูดเตือนกิเลนเพลิง แต่ก็ดูเหมือนว่าความพยายามของนางจะสูญเปล่า

 

 “หากข้ารู้ว่านางคือกิเลนเพลิง ข้าคงไม่ใช้พิษอสูรเพลิงกับนางเป็นแน่ น่าเสียดายยิ่งนัก” กิเลนนรกพูดขึ้นมาเมื่อเห็นการต่อสู้ระหว่างกิเลนเพลิงและต้าฉีหลิงเริ่มขึ้น

 

“การใช้พิษอสูรเพลิงกับกิเลนเพลิงก็ไม่ต่างจากการเติมฟืนใต้กระทะ แม้ว่าจะสร้างความเจ็บปวดให้นางในช่วงแรก แต่สุดท้ายจะกลายเป็นสิ่งที่เสริมพลังให้แก่นาง” กิเลนฟ้าพูดกลับไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่ในใจของกิเลนฟ้านั้นรู้สึกเป็นห่วงนางยิ่งนัก หากนางไม่ใจเย็นลงการเอาชนะต้าฉีหลิงนั้นก็เป็นเรื่องที่ยาก

 

“ฉลาดหลักแหลมไม่ต่างไปจากปู่ของเจ้า เจ้าหลานชาย เหตุใดเจ้าจึงไม่มาอยู่ฝ่ายเดียวกับข้า ข้าจะให้เจ้าปกครองอาณาจักรแห่งนี้ ตัวข้านั้นก็แก่ชราแล้วคงอยู่ได้อีกไม่นาน หากเจ้ายินดีข้าจะให้เจ้านั้นสืบทอดตำแหน่งของข้า” กิเลนนรกเอ่ยปากชักชวน

 

“หากข้ายอมสยบต่อเจ้า เมื่อตายไปคงไม่กล้าไปพบท่านปู่เป็นแน่ วันนี้ข้าจะขอแก้แค้นให้กับเผ่าพันธุ์กิเลนทุกคน ที่ถูกสังหารเพราะการทรยศของเจ้า” กิเลนฟ้าโต้ตอบกลับไปด้วยความโกรธแค้น ในตอนนี้ลมปราณที่แผ่ออกมาจากร่างของตู่ซื่อนั้น มีประกายสายฟ้าปรากฏอยู่ด้วยรอบ เขาพร้อมที่จะทำการต่อสู้แล้ว

 

“กิเลนฟ้า เจ้าจะต้องใจเย็นให้มากที่สุด หากไม่แล้วการต่อสู้ของเจ้าคงไม่ต่างไปจากกิเลนเพลิงเท่าใดนัก” ตู่ซื่อรีบเอ่ยปากเตือน เขารับรู้ได้ว่าฮวาหั่วพยายามเป็นอย่างมากที่จะให้กิเลนเพลิงใจเย็นลง แต่ก็ยังไม่เป็นผล

 

“วรยุทธกิเลนสวรรค์เมื่อครั้งที่ปู่เจ้าคิดค้นวรยุทธนี้ขึ้นมา ข้านั้นก็รู้สึกอิจฉายิ่งนัก น่าเสียดายที่ปู่ของเจ้าตายไปเสียก่อน จึงไม่มีโอกาสได้ประมือกับวรยุทธที่ข้านั้นคิดค้นขึ้นมาภายหลัง นี่คือวรยุทธกิเลนนรก! กระบวนท่าแรก กิเลนเงา” กิเลนนรกพูดพร้อมกับใช้ลมปราณสร้างร่างแยกขึ้นมา ซึ่งมีลักษณะไม่ต่างจากกิเลนนรกเลยแม้แต่น้อย

 

“กรงเล็บกิเลนนรกทมิฬ!” กิเลนนรกทั้งสองตนเรียกกรงเล็บสีดำออกมา และพุ่งเข้าจู่โจมกิเลนฟ้าจากสองทิศทาง

 

“กิเลนคลุมสวรรค์!” กิเลนฟ้ารีบสร้างม่านพลังมาป้องกันตนเองทันที ทำให้กรงเล็บของกิเลนนรกทั้งสองหยุดอยู่เบื้องหน้า แต่จากความเสียหายของม่านพลัง กิเลนฟ้ารับรู้ได้ทันทีว่า กิเลนนรกทั้งสองเป็นร่างจริงทั้งคู่

 

“กิเลนคลุมสวรรค์ ข้านั้นได้คิดหาวิธีทำลายเอาไว้แล้ว กรงเล็บกิเลนทะลวงสวรรค์!” กิเลนนรกทั้งสองเริ่มหมุนตัว และใช้กรงเล็บเจาะม่านพลังของกิเลนฟ้า ด้วยพลังจากการหมุน แค่เพียงไม่นาน ม่านพลังของกิเลนฟ้าก็แตกกระจายไป กิเลนฟ้าจึงรีบกระโดดถอยหลังไปทันที

 

“ถอยหลังหลบไปเช่นนั้นหรือ ขี้ขลาดสมกับเป็นหลานของกิเลนสวรรค์เสียจริง” กิเลนนรกท้งสองตนพูดเย้ยหยันกิเลนฟ้าพร้อม ๆ กัน

 

“ข้าไม่ได้ขี้ขลาด ท่านปู่สอนข้าเสมอว่า การต่อสู้นั้นหาใช่การวิ่งชนภูผาหิน แต่เป็นการแปรเปลี่ยนไปตามสถานการณ์” กิเลนฟ้าโต้เถียงกลับไป

 

“ด้วยวรยุทธของข้า ต่อให้เป็นภูผาหิน ข้าก็พร้อมที่จะทะลวงผ่านมันไป ปู่ของเจ้านั้นคงไม่เชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของวรยุทธที่ตนคิดขึ้นมา จึงได้สั่งสอนเจ้าเช่นนั้น น่าสมเพชยิ่งนัก” กิเลนนรกพูดพร้อมกับหัวเราะ เมื่อคิดถึงความอ่อนหัดของกิเลนสวรรค์

 

“ดูเหมือนว่าเจ้ากำลังคิดจะยั่วโมโหข้า เมื่อเจ้ามีสองร่างข้าก็จะกำจัดพร้อมกันทั้งสองร่าง กรงเล็บกิเลนฟ้า” กิเลนฟ้าใช้ลมปราณสร้างกงเล็บขึ้นมาที่มือทั้งสองข้างของตู่ซื่อ จากนั้นก็พุ่งไปหากิเลนนรกทั้งสองร่างด้วยความรวดเร็วดั่งสายฟ้า และใช้กรงเล็บเฉือนไปที่ร่างทั้งสองทันที

 

“ไม่เลว ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมีความสามารถถึงเพียงนี้” กิเลนนรกพูดชื่นชม ขณะที่ค่อย ๆ ใช้พลังสวรรค์รักษาร่างกายทั้งคู่

 

“ข้าควรจะต้องเป็นฝ่ายที่ผิดหวัง ด้วยความสามารถเพียงเท่านี้ ข้าสามารถสังหารเจ้าโดยที่ไม่ต้องใช้กระบวนท่าสุดท้ายของวรยุทธกิเลนสวรรค์เสียด้วยซ้ำ” กิเลนฟ้าจับจ้องไปที่กิเลนนรกทั้งสองและพูดตอบโต้กลับไป

 

“หากเจ้าสามารถโจมตีข้าได้ครั้งละสองร่าง ถ้าเช่นนั้นข้าจะดูว่า เจ้าจะโจมตีสามร่างพร้อมกันได้หรือไม่?” กิเลนนรกใช้ลมปราณสร้างร่างที่สามขึ้นมา ในตอนนี้กิเลนฟ้าต้องเผชิญหน้ากับกิเลนนรกพร้อมกันถึงสามร่าง

 

ทางด้านกิเลนเพลิงที่ต่อสู้กับต้าฉีหลิงอยู่นั้น นางยังคงจู่โจมดั่งผู้ไร้วรยุทธ หลังจากต้าฉีหลิงหลบการโจมตีได้ ก็ใช้เท้าเตะเข้าที่ลำตัวของฮวาหั่ว ทำให้นางกลิ้งลงไปกับพื้น

 

“กิเลนเพลิง หากเจ้าไม่ยอมฟังข้า ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าควบคุมร่างนี้อีกต่อไป” ฮวาหั่วพูดพร้อมกับกลับมาควบคุมร่างกายด้วยตัวเอง ในตอนนี้ทั่วทั้งร่างของนางเต็มไปด้วยบาดแผล จากการต่อสู้โดยไร้สติของกิเลนเพลิง

 

“ฮวาหั่วนี่เป็นการต่อสู้ของข้า เจ้าไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนี้” กิเลนเพลิงตะโกนอย่างบ้าคลั่งในห้วงขอบเขตวิญญาณของฮวาหั่ว

 

“กิเลนเพลิงฟังข้า ข้าไม่เคยคิดที่จะขัดขวางการล้างแค้นของเจ้า แต่เจ้าต้องใจเย็นมากกว่านี้ จนกว่าเจ้าจะสงบสติได้ ข้าจะเป็นคนต่อสู้เอง” ฮวาหั่วตอบกลับไปและตั้งท่าเตรียมต่อสู้ทันที

 

“ดูเหมือนว่าจะต่างไปจากก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่ทำให้ผลการต่อสู้นี้เปลี่ยนไปหรอกนะ! หมอกกิเลนเมฆา!” ต้าฉีหลิงใช้วรยุทธกิเลนคลุมสวรรค์ผสานเข้ากับหมอกของกิเลนเมฆา สร้างม่านพลังเมฆาขึ้นมา ซึ่งไม่เพียงจะปิดกั้นการหนีของฮวาหั่ว ยังสามารถใช้สะท้อนการโจมตี จนดูเหมือนเป็นการโจมตีที่ไร้ทิศทางได้ และยังทำให้ฮวาหั่วไม่อาจเข้าประชิดตัวได้อีกด้วย

 

“หากประชิดตัวไม่ได้ ก็ต้องใช้การโจมตีระยะไกล” ฮวาหั่วรวบรวมพลังสวรรค์ไว้ที่ข้อมือ ก่อนที่จะปล่อยศรเพลิงออกไป

 

ลูกศรเพลิงพุ่งออกไปจำนวนสามดอก แต่ทันทีที่ปะทะเข้ากับหมอกกิเลนเมฆา มันกลับสะท้อนกลับมาทั้งหมด และพุ่งมาตรงกับใบหน้าของฮวาหั่วทันที

 

“สะ...สลาย” ฮวาหั่วรีบสลายพลังของศรเพลิงก่อนที่จะพุ่งเข้าที่ใบหน้าของนาง

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ด้วยวรยุทธนี้ของข้า แม้แต่กิเลนนรกก็ไม่อาจทำลายได้ เจ้าเห็นหรือยังเล่า ว่าความคิดของข้านั้นถูกต้อง ด้วยความสามารถของข้าในตอนนี้ การจะแย่งชิงกระจกข้ามภพมาจากกิเลนนรกนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากอันใด” ต้าฉีหลิงพูดพร้อมกับถ่มน้ำลายลงพื้น เมื่อได้เห็นท่าทีของฮวาหั่ว

 

“ฮวาหั่ว ให้ข้าออกไปต่อสู้ ข้าคิดวิธีรับมือกระบวนท่านี้ได้แล้ว” กิเลนเพลิงพูดขึ้นมา หลังจากที่ได้สงบสติอยู่ในร่างกายของฮวาหั่ว และเห็นการต่อสู้ของนาง ทำให้กิเลนเพลิงนั้นใจเย็นลงแล้ว

 

“ใจเย็นลงแล้วสินะ เจ้าจงจำไว้ว่าเจ้ามิได้อยู่ตามลำพัง ข้า ตู่ซื่อ และกิเลนฟ้านั้นอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ” ฮวาหั่วพูดพร้อมกับปล่อยให้กิเลนเพลิงควบคุมร่างของนาง

 

“ข้าขอโทษที่ทำให้ร่างกายของเจ้าต้องบาดเจ็บถึงเพียงนี้ ข้าจะขอชดใช้ให้กับเจ้าด้วยการเอาชนะมนุษย์ผู้นี้ และนำดวงจิตของพี่สาวข้ากลับคืนมา” กิเลนเพลิงตอบกลับไป ซึ่งคำตอบนี้ทำให้ฮวาหั่วอดที่จะยิ้มไม่ได้

 

“เปลี่ยนตัวอีกอีกแล้วเช่นนั้นหรือ คิดว่าเจ้านั้นจะยังทำอันใดดีอีก?” ต้าฉีหลิงสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงได้อีกครั้ง จึงพูดออกไป

 

“แล้วเจ้าจะเห็นด้วยตาของเจ้าเอง กายาเพลิงแผดเผา!” กิเลนเพลิงก้มตัวต่ำลงราวกับการตั้งท่าของสัตว์สี่เท้า และใช้ลมปราณแผดเผาร่างกายจนลุกไหม้ขึ้นมา แม้จะเปลวเพลิงที่ร้อนแรง แต่ในใจของนางนั้นสงบจนฮวาหั่วสามารถสัมผัสได้

 

“หมอกกิเลนเมฆาของข้ากำลังระเหยไป” ต้าฉีหลิงพูดขึ้นด้วยความตกใจ.........จบตอน

 

แต่งโดย นายมะพร้าว

คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ

<< Back                  Next >>